4 Kijowska Brygada Artylerii

4 Kijowska Brygada Artylerii

Historia
Państwo	Ukraińska Republika Ludowa
Sformowanie	1920
Dowódcy
Pierwszy	sot. Kostiantyn Witko
Ostatni	płk Arkadij Rusaniw
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka wojna ukraińsko-radziecka
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	4 Kijowska DS

4 Kijowska Brygada Artylerii – oddział artylerii Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Formowanie i działania

Rozkazem dowódcy 4 Kijowskiej Dywizji Strzelców nr 166 z 19 lipca 1920 rozpoczęto formowanie brygady artylerii przeznaczonej dla 4 DS. Początkowo w swoim składzie posiadała jeden kureń artylerii. 23 lipca brygada artylerii Kijowskiej Dywizji Strzelców oficjalnie otrzymała numer porządkowy 4. 19 września rozpoczęto formowanie kolejnego kurenia, początkowo w składzie tylko jednej baterii^[1].
W październiku Armia URL przeprowadziła mobilizację. W jej wyniku liczebność jej oddziałów znacznie wzrosła^[2]. W związku z podpisaniem przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwbolszewickim, od 18 października wojska ukraińskie zmuszone były prowadzić działania zbrojne samodzielnie^[3]. Pod koniec listopada, w następstwie klęski wojsk ukraińskich na froncie bolszewickim, 4 Kijowska Brygada Artylerii przeszła na zachodni brzeg Zbrucza, gdzie została rozbrojona przez oddziały polskie i internowana^[4]. Polacy przejęli dwie 122 mm haubice polowe i dziewięć 3-calowych dział polowych^[5].

Struktura organizacyjna

Stan we wrześniu 1920^[5]

• dowództwo i sztab
• drużyna łączności
• 10 kureń artylerii
• 11 kureń artylerii

23 października 1920 brygada posiadała: 400 ludzi (31 oficerów, 294 szeregowych, 75 pracowników cywilnych); 280 koni (35 wierzchowych, 51 zaprzęgowych, 44 taborowe z wojska, 150 taborowych zmobilizowanych z gospodarstw); tabor - 7 wozów z wojska i 43 wozy zmobilizowane z gospodarstw, kuchnia polowa. Z tego w stanie bojowym: 26 oficerów, 77 szabel, 42 żołnierzy obsługi karabinów maszynowych, 109 artylerzystów; 31 koni wierzchowych, 41 zaprzęgowych ciężkich, 110 taborowych i 12 zaprzęgowych lekkich. Na uzbrojeniu znajdowało się 21 karabinów, 5 rewolwerów, 10 szabel, 6 karabinów maszynowych Colta, 10 lekkich 3-calowych dział polowych (z czego 3 niesprawne)^[5].

Żołnierze oddziału

Przypisy

Bibliografia

• Jacek Legieć: Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 r.. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-529-3.
• Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.