IV Grupa Lotnicza
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1919 |
Organizacja | |
Dyslokacja | Warszawa |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Dowództwo Wojsk Lotniczych |
IV Grupa lotnicza – jednostka lotnictwa wojskowego utworzona w 1919 roku. Pierwszym dowódcą był kpt pil Julian Słoniewski
Grupa lotnicza
W końcu marca 1919 działające na froncie polsko-ukraińskim w rejonie Kowla 2 eskadra lotnicza por. Robotyckiego i 3 eskadra lotnicza kpt. Donata Makijonka utworzyły IV grupę lotniczą pod dowództwem kpt. Juliana Słoniewskiego[1].
Grupa lotnicza była organem dowódczym i organizacyjnym. W skład dowództwa grupy lotniczej wchodził: dowódca, oficer sztabu, adiutant, referent do spraw technicznych oraz 9 podoficerów lub pracowników cywilnych. Rozkazem MSWojsk. z 6 września 1919 wprowadzono nowy etat dowództwa grupy. Liczba personelu pomocniczego została w nim znacznie zwiększona[2].
20 września 1919 roku dowództwo grupy miał swą siedzibę w Warszawie, w jej skład wchodziły zaś
- 3 eskadra lotnicza w Ciechanowie,
- 11 eskadra lotnicza w Białymstoku,
- I Wielkopolska grupa lotnicza z Poznania.
W lutym 1920 roku dowódcą grupy był rtm. pil. Antoni Buckiewicz
IV dywizjon lotniczy
Reorganizacja lotnictwa bojowego wiosną 1920 przemianowała grupy lotnicze na dywizjony oraz zniosła numerację odrębną eskadr wielkopolskich i francuskich. Wszystkie istniejące w kraju eskadry otrzymały numerację porządkową od 1 do 21 (bez 20)[3]. W kwietniu 1920 roku przeorganizowana w IV dywizjon lotniczy. Dywizjon stacjonował wtedy w Mołodecznie, a w jego skład weszły: 11. i 18. eskadry wywiadowcze[4].
W czerwcu 1920 roku w skład dywizjonu wchodziły eskadry:
- 1 eskadra wywiadowcza z I dywizjonu
- 11 eskadra wywiadowcza
- 18 eskadra wywiadowcza
Operował wówczas na froncie od Połocka do Borysowa. Dowódcą był kpt. pil Julian Słoniewski
W maju 1921 roku IV dywizjon wywiadowczy składający się z 3 eskadry i 8 eskadry wszedł w skład 1 pułku lotniczego w Warszawie[5].
Przypisy
- ↑ Tarkowski 1991 ↓, s. 17.
- ↑ Wyszczelski 2006 ↓, s. 154.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 45.
- ↑ Tarkowski 1991 ↓, s. 53.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 47.
Bibliografia
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Marian Romeyko (red.): Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku Czci Poległych Lotników, 1933.
- Krzysztof Tarkowski: Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919–1920. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0985-2. OCLC 69498511.
- Lech Wyszczelski: Wojsko Polskie w latach 1918–1921. Warszawa: Wydawnictwo Nerito, 2006. ISBN 83-89729-56-3.
- p
- d
- e
- Formowanie
- Polskie lotnictwo wojskowe w wojnie polsko-ukraińskiej
- Polskie lotnictwo wojskowe w wojnie polsko-bolszewickiej
- Polskie lotnictwo wojskowe 1939
- Działania polskiego lotnictwa nad Słowacją (1939)
- Dowództwo Lotnictwa MSWojsk.
- Wojska Balonowe (Aeronautyczne)
- Służba lotnictwa
- p
- d
- e
Myśliwskie |
|
---|---|
Bombowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe (towarzyszące) |
|
Szkolne | |
Szturmowe | |
Transportowe i sanitarne | |
Wodnosamoloty | |
Balony i sterowce |
|
Samoloty prototypowe | |
Projekty |
|
Produkowane na eksport |
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie