John Frusciante

John Frusciante
Frusciante 2023'te sahne alıyor
Genel bilgiler
DoğumJohn Anthony Frusciante
5 Mart 1970 (54 yaşında)
Queens, New York
TarzlarRock, Indie Rock, Psychedelic Rock, Deneysel müzik, Deneysel Rock, Froosh, Acid, Funk Rock, Funk Metal
ÇalgılarGitar, Synthesizer, Bas Gitar, Piyano, Banjo, Mandolin, Klarnet
Etkin yıllar1988-günümüz
İlişkili hareketlerRed Hot Chili Peppers, Ataxia, Josh Klinghoffer, Mars Volta, Omar Rodríguez-López, Frank Zappa, Wu-Tang Clan
Resmî sitewww.johnfrusciante.com
Önemli çalgılar
Fender Stratocaster, Gretsch White Falcon, Fender Telecaster

John Anthony Frusciante (d. 5 Mart 1970, Queens, New York), Amerikalı gitarist ve sanatçı. Üyesi olduğu Red Hot Chili Peppers grubunun gitaristi olarak tanınır. 2012 yılında Red Hot Chili Peppers'ın bir üyesi olarak Rock and Roll Onur Listesi'ne alındı. Rolling Stone, Frusciante'yi tüm zamanların en iyi gitaristleri arasında gösterdi.

Müzikle tanışması

1978’de anne ve babasının boşanması nedeniyle annesi ile birlikte Florida’ya, ertesi sene de Santa Monica’ya taşındı. Kaliforniya eyaletine geçtikten sonra rock müzikle tanıştı. İlk dinlediği gruplar Kiss, Aerosmith ve Germs 11 yaşında onu gitar dersi alma isteğine kadar itti. Gitar dersi aldıktan sonra müziğin teknik yönüyle daha çok ilgilenmeye başladı ve daha 14 yaşındayken Jimi Hendrix, Jimmy Page, Jeff Beck gibi gitaristlere odaklanmaya başladı. 17 yaşında annesinden ve üvey babasından ayrılarak kendi evinde yaşamaya ve de günün 15 saati gitar çalışmaya başladı. Bu arada müzikal vizyonu giderek genişledi ve Red Hot Chili Peppers başta olmak üzere Led Zeppelin, Lou Reed, David Bowie, Frank Zappa gibi grup ve müzisyenler Frusciante için vazgeçilmez hale geldi. John Frusciante’nin bugüne kadar şarkılarını çaldığı ve söylediği müzisyen veya gruplar: Velvet Underground, Lou Reed, Roy Orbison, Beatles, Black Sabbath, David Bowie, Depeche Mode, Elton John, Ramones, Bee Gees, Jimi Hendrix, Cat Stevens, Nirvana, Joy Division, Syd Barrett, Radiohead, Frank Zappa, Thelonius Monster idi.

Red Hot Chili Peppers'a giriş

Aynı yıl Red Hot Chili Peppers’ın o dönemki bateristi D.H. Peligro ile tanıştı. Peligro, Frusciante’nin gitardaki yeteneğinin ve gruba olan sevgisinin farkına varınca Frusciante’yi grubun basçısı Flea (Michael Balzary) ile tanıştırmaya karar verdi. Aynı dönemde grubun gitaristi ve kurucularından, Flea’nin ve grubun vokalisti Anthony Kiedis’in liseden arkadaşı olan Hillel Slovak madde bağımlısı olmuş ve grupla olan çalışmalarına ara vermişti. Flea, Slovak’in yokluğuna Frusciante ile birlikte müzik yaptı ve Pretty Little Ditty adında bir şarkı kaydetti. Bu kayıttan birkaç ay sonra Slovak tüm tedavileri reddetmiş olduğundan uyuşturucudan öldü ve grup, gitaristini ve müzikal yeteneği en yüksek olan üyesini kaybetmiş oldu. Hillel Slovak, Kiedis’e verdiği solfej dersleriyle nasıl şarkı söyleneceğini Flea’ye nasıl bas gitar çalınacağını öğretmiş olmakla beraber, Frusciante’nin son zamanlarında en sevdiği gitaristi olmuştur. Öyle ki Frusciante Slovak’ın sahnede gitarı ile yaptığı görsel hareketleri bile taklit etmeye başlamıştır.

Slovak’ın ölümüyle Flea, Frusciante'de gördüğü ışığı değerlendirip kendisini gruba davet etmiştir. Bu arada Frusciante genç yaşta Flea ve Peligro ile olduğu gibi diğer müzisyenlerle de tanışmaya devam etti. Bob Forrest’in önderliğindeki Thelonious Monster adlı grup aynı dönemde Frusciante’nin kendi gruplarında gitar çalmasını istedi. Ancak Frusciante hiç düşünmeden Forrest’in değil Flea’nin çağırısını kabul etti. 18 yaşında gruba dahil olan Frusciante grubun diğer üyelerinden oldukça küçük olmasına rağmen müzikal açıdan hiçbir şekilde zorlanmadı ve 1989 yılında ortaya gruba katılmadan önce Flea ile Frusciante’nin yaptığı Pretty Little Ditty adlı şarkı da eklenerek Mother’s Milk adlı bir albüm çıktı. Bu albümle birlikte albümün tanıtımı amacıyla turnelere çıkmaya başlayan grup ünlü Prodüktör Rick Rubin tarafından keşfedildi ve bu kez Warner Bros. şirketi altında çalışmalarına devam etti.

Grubun başarısı ve uyuşturucu problemi

1991 yılında Blood Sugar Sex Magik adlı yeni bir albümle tekrar piyasa çıkan grup, bu sefer tarihinin en yüksek başarısını yakaladı. Give It Away ve Under the Bridge adlı şarkılarına çektikleri videolarla dönemin en ünlü gruplarının önüne geçti. John Frusciante 21 yaşında yakaladığı bu başarıyla tüm eleştirmenlerin dikkatini çekmeye başladı. Albümden söz edilirken Frusciante’nin diğer grup üyeleriyle olan yaş farkından ve yeteneğinden de bahsedilmekteydi. Bu Frusciante’yi oldukça rahatsız etmeye başlamıştı. Mother’s Milk ile Blood Sugar Sex Magik albümleri arasındaki üç sene diğer müzisyenlerle de çalışmış Kristen Virgard’ın albümünde de gitar çalmıştı. Son albümlerinde artık Slovak’ın etkisinden kurtulup kendi tarzını ortaya koymak istiyordu ve bunu başarmıştı. Blood Sugar Sex Magik, grubun funk rock müzik anlayışının yanında ilk defa melankolik melodilerin ve minör bütünlüğünün ortaya çıkışı idi. I Could Have Lied, Breaking the Girl, Under the Bridge gibi şarkılar grubun “sahneye çıplak çıkan Kaliforniyalı sokak müzisyenleri” tanımına duygusallığı da eklemiş olması, aslında Frusciante’nin müzikalite özünün gruba eklenmesiyle ortaya çıkmıştır. Son albüm, özellikle Under the Bridge adlı şarkının bir anda inanılmaz bir şekilde ünlenmesiyle grubu bütün dünyaya tanıtmıştır. Frusciante’yi üzen şey ise tam olarak bu ün meselesidir. Hillel Slovak’ın grubu kurarken istediği şeyin ün değil yaptıkları müziği gerçekten anlayabilecek insanlarla paylaşmak olması ve grubun evrenselleşmeye başlaması Frusciante’yi oldukça rahatsız ediyordu. Bu dönemde uyuşturucu kullanmaya başladı. Grup üyerlerinin maddi açıdan kazandıklarını daha çok önemsemeleri Frusciante’yi agresifleştirmeye başladı. En sonunda 1992’deki Japonya turnesi sırasında, Kiedis ile hiçbir şekilde konuşmayan Frusciante’nin sahnede Flea yoluyla Kiedis’le iletişime girmeye başlaması ve tercih etmediği şarkıları çalmak zorunda kalması ile birlikte gruptan ayrıldığını medyaya belirtti.

Solo çalışmaları

Frusciante bu sırada kendini binlerce seyircinin önünde çalmaktan soyutladığı gruptan ayrılmasına rağmen hiçbir kırgınlığı olmayan Flea ile bir daha aynı sahneyi paylaşamayacak olması ve grubun gitarist Dave Navarro ile anlaşması sonucunda çelişkilerle dolu bir yaşam tarzı edindi, uyuşturucunun ve bir anda kaybolan şöhretin yalnızlığında bir dönem müziğe ara verdi. Bu dönemde resim çizmeye ve kısa hikâyeler yazmaya başladı. Resimlerini ekspresyonist ressamlarla paralel, tanımı ikinci planda bırakan, izlenim temalı, özün açılımı sırasında karşılaştığı çarpıklaşmalar üzerine yaptı. Kısa hikâyelerini sadece kendi web sitesinde yayınladı. Bu arada sadece akustik gitarı ile besteler yapmaya ve şarkı sözleri yazmaya başladı. Görüşmeye devam ettiği arkadaşları Flea, Johnny Depp ve River Phoenix yaptığı kayıtları bir albümde toplamaya karar verdi ve o dönemde ve halen Red Hot Chili Peppers’ın prodüktörlüğünü yapan Rick Rubin sayesinde 1994’te Niandra Lades and Usually Just a T-shirt adlı albüm ortaya çıktı. Albümde bazı stüdyo manüplasyonları dışında tamamen Frusciante tarafından ortaya çıktı. Albüm çoğunlukla deneysel müziğin ve melankoliğin daha çok madde bağımlısı olan Frusciante’nin müzikal deneyimlerinin aksine ruhsal tematikliğini işleyen bir bütünlük içerisindeydi. Aynı dönemde Red Hot Chili Peppers yeni gitaristleri Dave Navarro ile birlikte One Hot Minute adında bir albüm çıkardı. Bu sırada kendini yakın çevresinden bile soyutlamaya başlayan Frusciante kız arkadaşından ayrıldı ve hayatını yalnız geçirmeye başladı. Uzun bir süre yalnız yaşadıktan sonra maddi sıkıntı çekmeye başladı ve uyuşturucu satın alacak para bile bulamamaya başladı. Bu sırada Niandra Lades and Usually Just a T-shirt albümünde olduğu gibi bir albüm daha yaparsa ve konserler verirse para kazanabileceğini düşündü ve daha önceden kaydettiği şarkıları birleştirip Smile from the Streets you Hold adlı bir albüm çıkardı. Ancak Frusciante teknik açıdan müzikalitesini yitirmişti ve Red Hot Chili Peppers’da icra ettiği müzikten çok uzak bir tarzda seyircisinin karşısına çıkmaya başladı. Konserler sırasında hayal kırıklığı yaratan performansı ile 18 yaşında büyük başarılara imza atmaya başlamış, 21 yaşında dünyaca ünlü bir gitarist olan Frusciante hayatında ilk defa başarısızlıkla yüzleşmişti. Böylece kendini soyutladığı dünyaya kendini biraz daha soyutlayabilmek için tekrar açılmak isteği suya düştü ve yakın bir dönemde hastaneye kaldırıldı.

Yeniden Red Hot Chili Peppers

Bu arada Red Hot Chili Peppers yeni albümde bir türlü istedikleri başarıyı yakalayamadılar. Grup eski albümleri Blood Sugar Sex Magik adı altında adeta ezilmeye başladı. Bu durumun sonunda yeni gitarist Dave Navarro ile anlaşmazlıklar olmaya başladı. En sonunda Dave Navarro gruptan ayrıldı. Aynı zamanlarda Flea, Frusciante’yi ziyaret etmeye başladı. Bir ziyaretinde Kiedis’le birlikte gittiler ve bu Frusciante için bir sürprizdi. Normal bir insanın vücundaki kanın dörtte biri ile yaşam mücadelesi veren Frusciante birden Red Hot Chili Peppers üyelerinin maddi ve manevi yardımlarıyla karşılaştı ve mucizevi bir şekilde hayata döndü. Ancak Frusciante gitardaki tüm yeteneğini kaybetmişti. Bir dönem teknik yeteneklerine tekrar kavuşmaya çalışan Frusciante bu sefer yalnız kaldığı dönemde etkilendiği The Clash, Depeche Mode, Joy Division, The Cure, Fugazi gibi grupların matematiksel müziğe olan derinliği yönünde oldukça etkilenmişti. Böylece Frusciante’nin günümüze kadar uzanmış olan kendi tarzı tamamen ortaya çıktı ve müziğin sadeliğinde güzelliğe kavuşmanın çabasıyla Red Hot Chili Peppers ile yaptığı üçüncü albüm Californication ile grubu büyük bir başarıya taşıdı. Otherside, Scar Tissue, Porcelain gibi şarkılarda görüldüğü gibi sade ama zengin rifflerle grubun müzik anlayaşını Blood Sugar Sex Magik'te olduğu gibi oldukça değiştirdi. Albüm bir yıl içerisinde tam 12 milyon adet satıldı ve bu Red Hot Chili Pepper’sın bugüne kadar yakaladığı en büyük başarıydı. Bu arada, bu albümle birlikte Frusciante ilk defa gruba arka vokaliyle eşlik etmeye başladı. Grubun bu başarısı üzerine Frusciante Slovak’ın müzik perspektifini kaybetmedi ve kendi müziğini solo albümleriyle icra etme kararı aldı. Böylece kendi müziğini gerçek hayranlarıyla maddi kaygı olmadan paylaşabilecekti.

Californication albümünden iki sene sonra To Record Only Water for Ten Days adlı albümle solo kariyerine bıraktığı yerden devam etmeye başladı. Bu albüm ilk iki albüme göre daha aydınlık ve daha teorik bir deneysellik içeren bir albümdü. Özellikle Going Inside ve Moments Have You adlı parçalar, son Chili Peppers albümüne çok paraleldi. Ancak Ramparts ve Saturation gibi parçalar da Frusciante’nin eski tarzının tamamen yok olmadığının göstergesi idi. Bu albümden bir yıl sonra 2002’de Red Hot Chili Peppers ile birlikte By the Way adlı albümü çıkaran Frusciante yine büyük bir başarıya imza attı. Grup son on yıldır Blood Sugar Sex Magik ile yakaladıkları başarıları daha olgun bir müzik anlayışıyla devam ettirdi. Dosed, Warm Tape ve Minor Thing gibi şarkılar grubun daha önce icra etmediği kadar değişik ve derin şarkılardı. Bu albümün ardından Frusciante bu sefer yanına grubun davulcusu Chad Smith’i ve arkadaşı olan Bicycle Thief grubunun üyesi olan Josh Klinghoffer’i alarak The Mars Volta grubunun gitaristi Omar Rodriguez’in ve Flea’nin yardımlarıyla 2004’te Shadows Collide With People adlı albümü yayınlandı. Frusciante ilk defa birden çok müzisyenle birlikte çalışıp kendi adına bir albüm yaptı ve bu albümün popüleritesi diğer albümlere oranla oldukça yüksekti. Bu albüm oldukça geniş bir kitleye hitap ediyordu. Omission ve The Slaughter gibi klişe bir akor örgüsü üzerine kurmuş olduğu vokal ve klavye ağırlıklı parçalarının yanında Negative 00 Ghost 27, Failure 33 Object gibi şarkılarında deneysellik ağırlıktaydı.

Son dönemler

Frusciante bu albümün ardından aynı sene içerisinde The Will to Death, The DC EP, Inside of Emptiness, A sphere in the heart of silience adlarında dört albüm yayınladı. Ayrıca yine aynı yıl Fugazi grubunun basçısı Joe Lally ve Klinghoffer’la birlikte Ataxia adında bir grup kurdu ve dört parçadan oluşan ilk albümü Automatic Writing'i yayınladı. Yani Frusciante 2004 senesi içerisinde tam 5 albüm yayınladı ve bir albümün içerisinde gitarist ve vokalist olarak yer aldı. 2005 yılında Curtains adlı albümü çıkardığı son albümdür. Bu albümün ardından Red Hot Chili Peppers'ın 2006 yılında çıkardığı Stadium Arcadium adlı albüm adına hazırlıklara başladı ve solo albüm projelerine ara veren John Frusciante, Chad Smith ve Deep Purple’ın eski basçısı Glenn Hughes’la birlikte kaydettikleri Night in White Satin parçasına yenilerini eklemek üzere Hughes’la çalışmalara devam ediyor. Bu seneki Red Hot Chili Peppers konserlerine alt grup olan çıkan The Mars Volta yeni albümünde John Frusciante’nin grubun gitaristi Omar Rodriguez kadar yer alıcağını açıkladı. Ayrıca 1993’te Johnny Depp’in yönettiği Stuff adlı filmin ve 2003’te Vincent Gallo’nun yönetip prodüktörlüğünü yaptığı The Brown Bunny adlı filmerin müziklerini yaptı.

Frusciante, 2009'da Red Hot Chili Peppers'tan ayrıldığını resmi internet sayfasından açıkladı. Red Hot Chili Peppers ile yaptığı her şeyle gurur duyduğunu ama ilgi alanlarını takip etmek zorunda olduğunu söyleyen Frusciante, artık Peppers ile yola devam etmeyeceğini belirtti. 14 Nisan 2012'de, Red Hot Chili Peppers ile Rock and Roll Hall of Fame'e kabul edilmiştir. Aralık 2019 yılında, Josh Klinghoffer' ın gruptan ayrılması üzerine geri döneceği duyurulmuştur.

Diskografi

Date of release Title Record label
Mart 8, 1994 Niandra Lades and Usually Just a T-Shirt American Recordings
Ağustos 26, 1997 Smile from the Streets You Hold Birdman Records
Şubat 13, 2001 To Record Only Water for Ten Days Warner Music Group
Mart 5, 2001 Going Inside Warner Music Group
Şubat 24, 2004 Shadows Collide with People Warner Bros. Records
Haziran 22, 2004 The Will to Death Record Collection
Eylül 14, 2004 DC EP Record Collection
Ekim 26, 2004 Inside of Emptiness Record Collection
Kasım 23, 2004 A Sphere in the Heart of Silence Record Collection
Ekim 1, 2005 Curtains Record Collection
Ocak 20, 2009 The Empyrean Record Collection
Temmuz 17, 2012 Letur-Lefr EP -----

Dış bağlantılar

  • IMDb'de John Frusciante
  • Resmî site
  • g
  • t
  • d
*Anthony Kiedis
Stüdyo albümleri
  • The Red Hot Chili Peppers
  • Freaky Styley
  • The Uplift Mofo Party Plan
  • Mother's Milk
  • Blood Sugar Sex Magik
  • One Hot Minute
  • Californication
  • By the Way
  • Stadium Arcadium
  • I'm with You
  • The Getaway
  • Unlimited Love
  • Return of the Dream Canteen
  • Diğer
    • The Abbey Road E.P.
    • Live in Hyde Park
    Derleme albümler
    • What Hits!?
    • Live Rare Remix Box
    • The Plasma Shaft
    • Out in L.A.
    • Under the Covers: Essential Red Hot Chili Peppers
    • The Best of Red Hot Chili Peppers
    • Greatest Hits
    • iTunes Originals
    Videolar
    • Red Hot Skate Rock
    • Psychedelic Sexfunk Live from Heaven
    • Positive Mental Octopus
    • Funky Monks
    • Off the Map
    • Live at Slane Castle
    Konser turneleri
    • 1983 tour
    • The Red Hot Chili Peppers tour
    • Freaky Styley tour
    • The Uplift Mofo Party Plan tour
    • 1988 tour
    • Mother's Milk tour
    • Blood Sugar Sex Magik tour
    • Tour de La Sensitive
    • One Hot Minute tour
    • 1998 tour
    • Californication tour
    • By the Way tour
    • Roll on the Red tour
    • Stadium Arcadium tour
    • I'm with You Tour
    İlgili maddeler
    • Diskografi
    • Videografi
    • Grup üyeleri
    • Şarkılar
    • Ödüller ve adaylıklar
    • What Is This?
    • Ataxia
    • Chickenfoot
    • Rocketjuice and The Moon
    • Scar Tissue
    • Rick Rubin
    • g
    • t
    • d
    1980'ler
    1986
    1987
    1988
    1989
    1990'lar
    1990
    1991
    1992
    1993
    1994
    1995
    1996
    1997
    1998
    1999
    2000'ler
    2000
    Musical Excellence
    2001
    Musical Excellence
    • James Burton
    • Johnnie Johnson
    2002
    Musical Excellence
    2003
    Musical Excellence
    • Benny Benjamin
    • Floyd Cramer
    • Steve Douglas
    2004
    2005
    2006
    2007
    2008
    • The Dave Clark Five
      • Dave Clarke
      • Denis Payton
      • Lenny Davidson
      • Mike Smith
      • Rick Huxley
    • John Mellencamp
    • Leonard Cohen
    • Madonna
    • The Ventures
      • Bob Bogle
      • Don Wilson
      • Gerry McGee
      • Mel Taylor
      • Nokie Edwards
    Musical Excellence
    2009
    Musical Excellence
    2010'lar
    2010
    2011
    Musical Excellence
    2012
    • Beastie Boys
    • The Blue Caps
      • Bobby Jones
      • Cliff Gallup
      • Dickie Harrell
      • Jack Neal
      • Johnny Meeks
      • Paul Peek
      • Tommy Facenda
      • Willie Williams
    • Bill Haley & His Comets
      • Al Rex
      • Billy Williamson
      • Danny Cedrone
      • Dick Richards
      • Franny Beecher
      • Joey Ambrose
      • Johnny Grande
      • Marshall Lytle
      • Ralph Jones
      • Rudy Pompilli
    • The Crickets
    • Donovan
    • The Famous Flames
      • Bobby Bennett
      • Bobby Byrd
      • Lloyd Stallworth
      • Johnny Terry
    • Guns N' Roses
    • The Midnighters
      • Arthur Porter
      • Billy Davis
      • Cal Green
      • Charles Sutton
      • Henry Booth
      • Lawson Smith
      • Norman Thrasher
      • Sonny Woods
    • The Miracles
      • Bobby Rogers
      • Claudette Rogers Robinson
      • Marv Tarplin
      • Ronnie White
      • Warren "Pete" Moore
    • Laura Nyro
    • Red Hot Chili Peppers
    • Faces/Small Faces
    Musical Excellence
    • Cosimo Matassa
    • Glyn Johns
    • Tom Dowd
    2013
    2014
    Musical Excellence
    • E Street Band
      • Clarence Clemons
      • Danny Federici
      • David Sancious
      • Garry Tallent
      • Max Weinberg
      • Nils Lofgren
      • Patti Scialfa
      • Roy Bittan
      • Steven Van Zandt
      • Vini Lopez
    2015
    Musical Excellence
    2016
    2017
    Musical Excellence
    2018
    2019
    2020'ler
    2020
    2021
    Musical Excellence
    2022
    Musical Excellence
    2023
    Musical Excellence
    2024
    Musical Excellence
    Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin