Optička gustina

Optička gustina ili apsorbancija (A) je hemijska veličina u spektroskopiji koja predstavlja logaritamski odnos intenziteta upadnog zračenja (${\displaystyle I_{1}}$) i propuštenog zračenja (${\displaystyle I_{0}}$) kroz uzorak.^[1][2] Često se meri u analitičkoj hemiji.

${\displaystyle A_{\lambda }=-\log _{10}\left({\frac {I_{1}}{I_{0}}}\right)}$,

gde je ${\displaystyle A_{\lambda }}$ apsorpcija određene talasne dužine svetlosti (${\displaystyle \lambda }$), ${\displaystyle I_{1}}$ je intenzitet zračenja (svetlost) koji je prošao kroz materijal (emisiono zračenje), ${\displaystyle I_{0}}$ je intenzitet zračenja pre nego što prođe kroz materijal (incidentno zračenje).

Izvan oblasti analitičke hemije, npr kada se koristi sa podešavanje diodnog lasera ​​apsorpcionom spektroskopijom (TDLAS) tehnikom, apsorbancija se često definiše pomoću prirodnog logaritma umesto zajedničkog logaritma, odnosno kao:

${\displaystyle A_{\lambda }=-\ln(I_{1}/I_{0})\,}$

U fizici, pojam spektralna apsorpcija i ima nešto drugačije značenje: deo zračenja se apsorbuje na određenoj talasnoj dužini.

Količina svetlosti koja se prenosi kroz materijal opada eksponencijalno, jer putuje kroz materijal. Pošto se apsorbanca uzorka meri kao logaritam, direktno je proporcionalna debljini uzorka i koncentraciji apsorbcije materijala u uzorku.

Reference