Zhao Ziyang
Ta osoba nosi chińskie nazwisko Zhao. |
Zhao Ziyang (1985) | |||
Data i miejsce urodzenia | 17 października 1919 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 stycznia 2005 | ||
Sekretarz Generalny Komunistycznej Partii Chin | |||
Okres | od 15 stycznia 1987 | ||
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Chin | ||
Poprzednik | Hu Yaobang | ||
Następca | Jiang Zemin | ||
Premier Chińskiej Republiki Ludowej | |||
Okres | od 10 września 1980 | ||
Poprzednik | Hua Guofeng | ||
Następca | Li Peng | ||
|
Nazwisko chińskie | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
|
Zhao Ziyang, chiń. 赵紫阳 (ur. 17 października 1919 w Huaxian, zm. 17 stycznia 2005 w Pekinie) – polityk chiński, były premier ChRL i sekretarz generalny Komunistycznej Partii Chin.
Życiorys
Urodził się w powiecie Hua w prowincji Henan w rodzinie posiadacza ziemskiego[1]. W 1932 wstąpił do Ligi Młodzieży Komunistycznej[2], a w 1938 do Komunistycznej Partii Chin. Podczas wojny z Japonią działał w podziemiu komunistycznym, a następnie walczył w oddziałach Li Xianniana w wojnie domowej z Kuomintangiem[1]. Od 1951 zajmował kierownicze stanowiska w lokalnych władzach partyjnych prowincji Guangdong, gdzie zainicjował szereg reform rolnych. W 1965 został pierwszym sekretarzem komitetu prowincjonalnego KPCh. Po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej został w styczniu 1967 roku zdymisjonowany.
W 1971 roku został zrehabilitowany i przeniesiony do pracy w sekretariacie partyjnym w Mongolii Wewnętrznej[1]. W 1973 roku został członkiem KC KPCh[1]. W latach 1975–1980 sprawował funkcję pierwszego sekretarza KPCh w prowincji Syczuan, gdzie przeprowadził skuteczne reformy ekonomiczne (m.in. częściowo dekolektywizując rolnictwo i zwiększając samodzielność dyrektorów przedsiębiorstw[2]), które w krótkim czasie podniosły produkcję przemysłową i rolną. Tzw. „eksperyment syczuański” stał się później modelem dla reform ekonomicznych przeprowadzonych przez Deng Xiaopinga.
W 1977 roku został członkiem Biura Politycznego Partii, a w kwietniu 1980 wicepremierem[1]. W sierpniu 1980 roku zastąpił Hua Guofenga na stanowisku premiera, które piastował do 1987 roku. W okresie od 20 grudnia 1982 do 11 stycznia 1983 roku odbył podróż po 11 krajach afrykańskich, która przyniosła zacieśnienie relacji handlowych pomiędzy Chinami i Afryką. 19 grudnia 1984 roku podpisał z premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher porozumienie o zwrocie Chinom Hongkongu.
Był jednym z głównych architektów przeprowadzonych w latach 80. reform wolnorynkowych. W styczniu 1987 roku zastąpił Hu Yaobanga na stanowisku sekretarza generalnego partii. Na początku demonstracji studenckich w Pekinie w 1989 roku szukał porozumienia z protestującymi. Został wówczas pozbawiony wszystkich stanowisk i osadzony w areszcie domowym na terenie rządowego kompleksu Zhongnanhai, gdzie przebywał do końca życia.
Przypisy
Bibliografia
- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.
- p
- d
- e
Przewodniczący Komitetu Centralnego |
|
---|---|
Sekretarze Generalni |
|
- p
- d
- e
|
- ISNI: 000000010718893X
- VIAF: 79407319
- LCCN: n82132851
- GND: 119012723
- NDL: 00626991
- LIBRIS: wt7bhpcf004lnw5
- BnF: 16245875g
- SUDOC: 076648729
- NLA: 36456301
- NKC: xx0214988
- BNE: XX5070092
- NTA: 140549595
- BIBSYS: 90401729
- CALIS: n2004253461
- CiNii: DA14749713
- NUKAT: n99048097
- J9U: 987007428075405171
- PTBNP: 1461423
- CANTIC: a11550120
- KRNLK: KAC201004566
- LIH: LNB:DHpA;=BT
- WorldCat: lccn-n82132851
- PWN: 4001294
- Britannica: biography/Zhao-Ziyang
- Treccani: zhao-ziyang
- Universalis: zhao-ziyang-tchao-tseu-yang
- БРЭ: 4685569
- NE.se: zhao-ziyang
- SNL: Zhao_Ziyang
- Catalana: 0073290
- DSDE: Zhao_Ziyang
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 67198