Zamieszki rasowe w Notting Hill (1958)

Zamieszki rasowe w Notting Hill (1958) (ang. Notting Hill race riots) – rozruchy, które miały miejsce w dzielnicach zachodniego Londynu (Notting Hill, Ladbroke Grove, Notting Dale) latem 1958 roku. Podczas zamieszek biali mężczyźni atakowali czarnych mieszkańców i próbowali wypędzić ich z ulic miasta^[1]. Atakujący byli uzbrojeni w żelazne pręty, część rzucała pustymi butelkami po mleku^[1]. Wielu czarnych mieszkańców próbowało organizować obronę, jednak zdecydowaną przewagę liczebną posiadali biali. Podczas zamieszek nikt nie zginął. Aresztowano 99 osób. Stały się one istotnym punktem zwrotnym w relacjach między rasami w Londynie^[1].

Kontekst

W latach 50. dzielnica Londynu Notting Hill stała się miejscem zamieszkania dla wielu imigrantów z Karaibów. Większość z nich wynajmowała mieszkania w prywatnych budynkach w złym stanie, które zostały opuszczone przez białych Londyńczyków. Mieszkania były zatłoczone (kilka osób na izbę), nie posiadały własnych toalet, w niektórych brakowało nawet wody bieżącej, kuchnie bywały wspólne na cały korytarz. Imigranci nie kwalifikowali się do mieszkań socjalnych a prywatni właściciele w innych rejonach miasta nie chcieli wynajmować im kwater^[2]. Koncentracja imigrantów, którzy mieszkali w zaniedbanych, zatłoczonych mieszkaniach prowadziła do napięć społecznych pomiędzy nimi a białymi mieszkańcami okolicy. Źródłem napięć były też sytuacje, gdy imigranci kupowali domy i wynajmowali je białym. Biali mieszkańcy niechętnie dzielili przestrzeń z imigrantami^[2].

Istotną rolę w budzeniu nastrojów wrogich wobec imigrantów odgrywały organizacje faszystowskie, które nawoływały do przemocy wobec imigrantów i dokonywały pobić czy aktów wandalizmu^[3] . W lecie 1958 wybito szyby w jednym z domów, gdzie mieszkali czarni imigranci. Pobito także czarnego mężczyznę^[3] .

Przebieg

Zamieszki rozpoczęły się w sobotę 30 sierpnia 1958. Około 300-400 białych mężczyzn^[3]  zebrało się na ulicach i zaczęły wznosić rasistowskie okrzyki, policja aresztowała kilka osób za obraźliwe zachowanie^[2]. Kolejnego dnia doszło do poważniejszych incydentów, pobić czarnych mieszkańców okolicy, większość aresztowań dotyczyła napadów i naruszenia nietykalności cielesnej^[2]. W poniedziałek nasilenie przemocy było większe, w kolejnych dniach zamieszki wygasały^[4]. W sumie aresztowano 99 osób, 98 mężczyzn i jedną kobietę^[4].

Zdaniem niektórych historyków bezpośrednim pretekstem do zamieszek był incydent z udziałem Szwedki Majbritt Morrison. Morrison była w związku z czarnym mężczyzną i tłum białych wykrzykiwał w jej kierunku obraźliwe okrzyki^[5]. Incydent z Morrison był jednak jednym z wielu przypadków ataków na pary międzyrasowe. Związek białej kobiety z czarnym mężczyzną łamał ówczesne rasistowskie normy społeczne^[5].

Kontekst polityczny

Wydarzenia stały się ważnym tematem dyskusji politycznej. Były lider brytyjskich faszystów Oswald Mosley próbował wykorzystać wydarzenia w nieudanej próbie powrotu na scenę polityczną. Podczas swoich przemówień oskarżał imigrantów o to, że zabierają domy rodowitym Brytyjczykom ^[6]. Współpracownicy Mosleya brali udział w zamieszkach^[6].

Wydarzenia sprawiły też, że powstało wiele organizacji czarnych Brytyjczyków, takich jak Afro Asian Club, Racial Brotherhood Movement. Pod koniec 1958 powołano Committee for Inter-Racial Unity in West London, w skład którego wchodzili lokalni politycy Partii Pracy, przedstawiciele związków zawodowych i społeczności lokalnych organizacji czarnych mieszkańców^[7].

W odpowiedzi na przemoc Claudia Jones, imigrantka, dziennikarka z Trynidadu, rozpoczęła organizację wydarzenia, którego celem było zebranie pieniędzy na pomoc prawną osobom, którym były stawiane zarzuty w związku z zamieszkami. Wydarzenie to stało się prekursorem Karnawału Notting Hill^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Christopher Hilliard. Mapping the Notting Hill Riots: Racism and the Streets of Post-war Britain. „History Workshop Journal”. Issue 93, Spring, s. 47-68, 2022. ISSN 1477-4569. 
• Camilla Schofield, Ben Jones. “Whatever Community Is, This Is Not It”: Notting Hill and the Reconstruction of “Race” in Britain after 1958. „Journal of British Studies”. January, s. 181, 2019. DOI: 10.1017/jbr.2018.174. 
• Cecily Jones: Notting Hill riots. W: David Dabydeen, John Gilmore, Cecily Jones (red.): The Oxford Companion to Black British History. 2007. DOI: 10.1093/acref/9780192804396.013.0307. ISSN 9780191727337.