Szu (mitologia)
| ||||
| Szu w hieroglifach |
| bóg powietrza, życiodajne tchnienie, dawca orzeźwiającego wiatru północnego | |||
 | |||
| Występowanie | mitologia egipska | ||
|---|---|---|---|
| Teren kultu | |||
| Rodzina | |||
| Żona | Tefnut | ||
| Dzieci | Geb i Nut | ||
| |||
Szu – w mitologii egipskiej bóg powietrza, mąż Tefnut (córki Neit), ojciec ziemi – Geba i nieba – Nut. Był pierwszym zdecydowanie męskim bytem. Bóg powietrza, którego imię oznaczało pustkę. Powstał on z Atuma drogą masturbacji[1], jako tchnienie, które wyszło z nosa stwórcy. Szu uosabiał tchnienie życiodajne i był dawcą orzeźwiającego wiatru północnego. Funkcją Szu było rozdzielanie ziemi od nieba. Szu wyobrażany był jako mężczyzna o rozpostartych skrzydłach, trzymający w rękach symbole życia i powietrza.
Zobacz też
- mitologia egipska
Przypisy
- ↑ JoannaJ. Ciślewska JoannaJ. (red.), Starożytni Egipcjanie, 2007, s. 16, ISBN 978-83-89840-03-5 .
- p
- d
- e
Bogowie starożytnego Egiptu
| W systemie heliopolitańskim | |
|---|---|
| W systemie hermopolitańskim | |
| W systemie memfickim | |
| Pozostałe bóstwa |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3983543
- Britannica: topic/Shu-Egyptian-god
- Universalis: shou-religion-egyptienne
- VLE: su-1
- DSDE: Shu
