Rysunek architektoniczno-budowlany

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rysunek architektoniczno-budowlany (rysunek techniczny budowlany) – rysunek techniczny przedstawiający budynek lub jego detal i służący jako podstawa wykonania prac budowlanych. Rysunek taki wykonywany jest najczęściej przez kreślarza pod nadzorem architekta lub technika architektury lub inżyniera budownictwa i wchodzi w skład projektu budowlanego.

Rysunek architektoniczno-budowlany przedstawia najczęściej rzut, przekrój lub elewację budynku, albo też szczegół tych rysunków. Sposób rysowania, liczba szczegółów i skala rysunku zależna jest od etapu projektu i jego stanu zaawansowania. Z reguły podstawową skalą stosowaną do przedstawiania przekrojów, rzutów kondygnacji i widoków elewacji jest 1:50 lub 1:100, zaś w projekcie wykonawczym dla przedstawienia detali wykorzystywane są większe skale.

Typowy rysunek architektoniczno-budowlany operuje trzema grubościami linii:

grubą, przekrojową - ukazującą płaszczyzny przekroju ścian
zwykłą - do przedstawiania krawędzi elementów budowlanych
pomocniczą - do przedstawiania detali wnętrza, mebli, do linii wymiarowych itp.

Elementy objęte przekrojem niekiedy są szrafowane lub oznaczane przy pomocy koloru. Oznaczenia używane w poszczególnych krajach europejskich różnią się znacznie między sobą. W Polsce w rysunkach architektoniczno-budowlanych wymiary są opisywanie w centymetrach.