NGC 1748
![]() NGC 1748 (u góry, zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a) | |||
Odkrywca | James Dunlop | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 3 sierpnia 1826 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | |||
Rektascensja | 04h 54m 23,7s[1] | ||
Deklinacja | –69° 11′ 06″[1] | ||
Rozmiary kątowe | 0,5' × 0,5'[2] | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Alternatywne oznaczenia | |||
IC 2114, ESO 56-EN24, N83B | |||
|
NGC 1748 (również IC 2114, ESO 56-EN24) – mgławica emisyjna położona w gwiazdozbiorze Złotej Ryby, w Wielkim Obłoku Magellana[1]. Stanowi część większego kompleksu gwiazdotwórczego (obszaru H II)[2]. Została odkryta 3 sierpnia 1826 roku przez Jamesa Dunlopa, 11 listopada 1836 roku obserwował ją John Herschel[1].
Mgławica stała się miejscem narodzin około 20 masywnych, jasnych gwiazd, które ją teraz rozświetlają. Są one bardzo młode. Gwiazda znajdująca się w centrum mgławicy jest około 30 razy masywniejsza od Słońca i świeci prawie 200 tys. razy jaśniej od niego. Jej wyjątkowo intensywne promieniowanie (wiatr gwiazdowy) wywiało okoliczny gaz, tworząc „bąbel” o średnicy około 25 lat świetlnych. Gwiazdy znajdujące się w najjaśniejszej części mgławicy są młodsze od gwiazdy centralnej, być może jej wiatr gwiazdowy zapoczątkował proces ich tworzenia. Najgorętsza z tych gwiazd ma masę 45 razy większą od Słońca[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 1748 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1748 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1748 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)