Lizjasz

Ten artykuł dotyczy mówcy greckiego. Zobacz też: Klaudiusz Lizjasz – postać z Dziejów Apostolskich.

Lizjasz (gr. Λυσίας ur. ok. 445 p.n.e., zm. ok. 380 p.n.e.) – mówca grecki, pochodzący z rodziny metojków mieszkających w Atenach. Prowadził szkołę retoryki. Syn bogacza Kefalosa. W roku 404 p.n.e. utracił majątek (m.in. przedsiębiorstwo wytwarzające tarcze) skonfiskowany przez rząd oligarchiczny. W czasie wprowadzonego przez władze terroru zginął jego brat, Polemarch, a on sam po ucieczce z aresztu musiał się udać na wygnanie. Po przywróceniu demokracji Trazybul chciał nadać Lizjaszowi obywatelstwo ateńskie za wybitne zasługi dla restauracji ustroju, jednak z powodów proceduralnych nie doszło to do skutku. Od kiedy zubożał, utrzymywał się z pisania mów (głównie sądowych). 34 zachowane mowy Lizjasza dostarczyły cennych informacji dotyczących obyczajowości ówczesnych Aten.

Należy do kanonu dziesięciu mówców.

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 181, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
• Lizjasz, Mowy, RomualdR. Turasiewicz (oprac.), Kraków: nakł. PAU, 1998, ISBN 83-86956-18-6, OCLC 750033134 .brak strony (książka)

Linki zewnętrzne

• Prawo starożytnych Aten na przełomie V i IV w. p. n. e. w świetle mów sądowych Lizjasza. zuk.skoczow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-04)].
• Retoryka i cudzołóstwo. Uwagi o 'Obronie w sprawie zabójstwa Eratosthenesa' Lizjasza
• Mowy Lizjasza w oryginale i przekładzie ang.