I²S

Ten artykuł od 2015-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Magistrala I²S (ang. Inter-IC Sound) – magistrala zaprojektowana w 1986 roku przez firmę Philips do przesyłania dźwięku w formie cyfrowej.

Standard elektryczny połączeń dla I²S

W standardowej konfiguracji, do przesyłu informacji za pomocą magistrali I²S wymagane są tylko trzy linie:

• zegarowa SCK,
• aktywnego kanału audio LRCK,
• danych SDATA.

W niektórych zastosowaniach można użyć czwartej linii „MCLK” w przypadku gdy potrzeba dostarczyć zewnętrznego sygnału zegarowego. Wartość sygnału zegarowego SCK dla 16-bitowych danych próbkowanych 44,1 kHz wynosi 1,4112 MHz. Częstotliwość MCLK przyjmowana jako 256 krotność linii LRCK.

Format transmisji I²S

Formatem używanym przy transmisji jest PCM. Jako pierwszy przesyłany jest najbardziej znaczący bit. Standard opracowano tylko do transmisji dźwięku stereo. Sygnał kanału lewego odpowiada stanowi niskiemu na linii LRCK.

Linki zewnętrzne

• Philips I2S specyfikacja. (ang.).