Ftalimid : Zobacz też, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Ftalimid

Nazewnictwo

Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
izoindolo-1,3-dion

Ogólne informacje

Wzór sumaryczny

C₈H₅NO₂

Inne wzory

C₆H₄(CO)₂NH

Masa molowa

147,13 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały proszek^[1]

Identyfikacja

Numer CAS

85-41-6
1074-82-4 (sól potasowa)
52009-19-5 (sól wapniowa)

PubChem

6809

SMILES
C1=CC=C2C(=C1)C(=O)NC2=O

InChI
InChI=1S/C8H5NO2/c10-7-5-3-1-2-4-6(5)8(11)9-7/h1-4H,(H,9,10,11)
InChIKey
XKJCHHZQLQNZHY-UHFFFAOYSA-N

Właściwości

Gęstość
1,21 g/cm³ (20 °C)^[2]; ciało stałe 1,51 g/cm³ (–123 °C)^[1]; ciało stałe

Rozpuszczalność w wodzie
360 mg/l^[3]^[1]

Temperatura topnienia	232–238 °C^[3]^[1]^[2]
Temperatura wrzenia	366 °C^[1]
logP	1,15
Kwasowość (pK_a)	8,3

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich

Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki).

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki).

Temperatura zapłonu	165 °C^[1]
Temperatura samozapłonu	>500 °C^[1]
Numer RTECS	TI3920000
Dawka śmiertelna	LD₅₀ 1175 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Multimedia w Wikimedia Commons

Ftalimid – organiczny związek chemiczny z grupy imidów.

Wykorzystywany jest m.in. do produkcji fungicydów^[4].

Zobacz też

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Ftalimid. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}
↑ ^a ^b Phthalimide (nr 240230) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ ^a ^b Phthalimide, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-28] (ang.).
↑ SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0 .