Eugeniusz Płuszczewski
 kapitan pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 września 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 stycznia 1923 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1912-1923 |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | 111. pułk piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
 | |
Eugeniusz Płuszczewski (ur. 11 września 1892 w Płocku, zm. 12 stycznia 1923) – kapitan pilot-obserwator Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, dowódca 5. eskadry wywiadowczej.
Życiorys
Syn Ignacego i Heleny z domu Żukowskich. Egzamin maturalny zdał w Kijowie i w 1912 r. został powołany do odbycia służby w armii carskiej. 1 września został skierowany do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Moskwie, którą ukończył 12 lipca 1914 r. i otrzymał promocję na stopień podporucznika[1].
Służył w 111. pułku piechoty, w jego składzie walczył podczas I wojny światowej. W toku walk został awansowany do stopnia kapitana, w 1917 r. zgłosił się do służby w lotnictwie. Podczas wojny domowej został wcielony do armii Denikina, gdzie służył w 6. eskadrze lotniczej[2].
20 sierpnia 1920 r. powrócił do Polski i zgłosił się do służby w odrodzonym Wojsku Polskim. Otrzymał przydział do 17. eskadry wywiadowczej i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych 30 września 1920 r. został skierowany na kurs pilotażu do Poznania, a następnie 4 września 1922 r. do Wyższej Szkole Pilotów w Ławicy[2]. W listopadzie 1922 r. objął dowództwo nad 5. eskadrą wywiadowczą[3].
Zginął 12 stycznia 1923 r. Pilotowany przez niego Bristol F.2B wpadł w korkociąg i uderzył w ziemię. Lecący z nim por. obserwator Jan Szunejko został ranny. Został pochowany w Poznaniu na cmentarzu wojskowym w kwaterze lotniczej[4].
Ordery i odznaczenia
- Polowa Odznaka Obserwatora (pośmiertnie)[5]
Przypisy
- ↑ Januszewski 2019 ↓, s. 358.
- ↑ a b Romeyko 1933 ↓, s. 326.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 221.
- ↑ Popiel 2014 ↓, s. 77.
- ↑ Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 261.
Bibliografia
- Stanisław Januszewski: Polacy w siłach powietrznych Wielkiej Wojny. Polscy pionierzy lotnictwa. T. 2. Wrocław: Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, 2019. ISBN 978-83-64688-21-8.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. I: Początki, organizacja, personel i sprzęt. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
- Adam Popiel: Wypadki śmiertelne w lotnictwie polskim 1918-1939. Chmielów: PANDORA, 2014. ISBN 978-83-61674-02-3. OCLC 1063590563.
- Marian Romeyko (red.), Ku czci poległych lotników: księga pamiątkowa, Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku czci Poległych Lotników, 1933, OCLC 830230270 .
