Dopasowanie energetyczne

Dopasowanie energetyczne obciążenia do źródła jest to zapewnienie warunków pozwalających na przekazanie maksymalnej mocy ze źródła do obciążenia.

W obwodach prądu stałego warunek ten to równość rezystancji obciążenia z rezystancją wewnętrzną źródła:

R o b = R z r . {\displaystyle R_{ob}=R_{zr}.}

W obwodach prądu harmonicznego, warunkiem dopasowania energetycznego jest równość impedancji obciążenia i sprzężonej wartości impedancji wewnętrznej źródła:

Z o b = Z z r . {\displaystyle Z_{ob}=Z_{zr}^{*}.}

Przy czym w obwodach prądu przemiennego wyróżnia się dopasowanie energetyczne ze względu na:

  • maksymalną moc pozorną,
  • maksymalną moc czynną.

Obliczenia przeprowadza się z wykorzystaniem rachunku liczb zespolonych.

Odbiornik pobiera moc pozorną wynoszącą:

S = | U | | I | {\displaystyle S=|U|\cdot |I|}

oraz moc czynną:

P = | U | | I | cos ( φ ) , {\displaystyle P=|U|\cdot |I|\cdot \cos(\varphi ),}

gdzie:

φ {\displaystyle \varphi } – kąt przesunięcia między wektorem prądu i napięcia.

Przy czym zachodzą następujące zależności:

P = S cos ( φ ) . {\displaystyle P=S\cdot \cos(\varphi ).}

Warunek przekazywania maksymalnej mocy ze źródła do obciążenia rozwiązuje się, obliczając moc pobieraną przez odbiornik, a następnie licząc I pochodną i przyrównując ją do zera.

Z ww. kroków otrzymujemy warunek na moduł impedancji odbiornika oraz kąt fazowy tejże impedancji (charakter odbiornika).

Encyklopedie internetowe (technika):
  • Britannica: science/impedance-mismatch