Diagram Woronoja

Komórki Woronoja dla losowego zbioru punktów na płaszczyźnie

Diagram Woronoja, tesselacja Dirichleta, tesselacja Woronoja lub komórki Woronoja (ang. Voronoi diagram) – podział płaszczyzny, nazwany tak na cześć twórcy Gieorgija Woronoja (termin tesselacja Dirichleta pochodzi od nazwiska Petera Dirichleta).

W przypadku przestrzeni dwuwymiarowej, dla danego zbioru n {\displaystyle n} punktów, dzieli się płaszczyznę na n {\displaystyle n} obszarów, w taki sposób, że każdy punkt w dowolnym obszarze znajduje się bliżej określonego punktu ze zbioru n {\displaystyle n} punktów, niż od pozostałych n 1 {\displaystyle n-1} punktów

Definicja formalna

Niech S {\displaystyle S} będzie skończonym zbiorem n {\displaystyle n} punktów należących do przestrzeni euklidesowej E . {\displaystyle E.} Elementy zbioru S {\displaystyle S} nazwiemy centrami, środkami lub zalążkami.

Obszarem Woronoja lub komórką Woronoja przypisaną pewnemu elementowi p {\displaystyle p} zbioru S {\displaystyle S} nazwiemy zbiór punktów znajdujących się bliżej punktu p {\displaystyle p} niż każdego innego elementu ze zbioru S : {\displaystyle S{:}}

V o r S ( p ) = { x E | q S , d ( x , p ) d ( x , q ) } , {\displaystyle Vor_{S}(p)=\{x\in E|\forall q\in S,d(x,p)\leq d(x,q)\},}

gdzie d {\displaystyle d} jest odległością.

Weźmy dwa punkty a {\displaystyle a} i b {\displaystyle b} należące do zbioru S . {\displaystyle S.} W przestrzeni dwuwymiarowej E {\displaystyle E} (płaszczyzna) zbiór Π ( a , b ) {\displaystyle \Pi (a,b)} punktów jednakowo odległych od a {\displaystyle a} i od b {\displaystyle b} jest prostą zwaną symetralną odcinka a b : {\displaystyle ab{:}}

Π ( a , b ) = { x E | d ( x , a ) = d ( x , b ) } . {\displaystyle \Pi (a,b)=\{x\in E|d(x,a)=d(x,b)\}.}

Prosta ta jest granicą między zbiorem punktów mniej oddalonych od punktu a {\displaystyle a} niż od punktu b {\displaystyle b} a zbiorem punktów mniej oddalonych od punktu b {\displaystyle b} niż od punktu a . {\displaystyle a.}

Niech H ( a , b ) {\displaystyle H(a,b)} będzie półpłaszczyzną ograniczoną prostą Π ( a , b ) {\displaystyle \Pi (a,b)} i zawierającą punkt a . {\displaystyle a.} Zawiera więc ona wszystkie punkty bliższe punktowi a {\displaystyle a} niż punktowi b : {\displaystyle b{:}}

H ( a , b ) = { x E | d ( x , a ) d ( x , b ) } . {\displaystyle H(a,b)=\{x\in E|d(x,a)\leq d(x,b)\}.}

Komórką (obszarem) Woronoja przypisaną punktowi a {\displaystyle a} jest przekrój (część wspólna) wszystkich półpłaszczyzn H ( a , b ) , {\displaystyle H(a,b),} gdzie b {\displaystyle b} zastępuje kolejno każdy punkt ze zbioru S { a } . {\displaystyle S-\{a\}.}

V o r S ( a ) = b S { a } H ( a , b ) . {\displaystyle Vor_{S}(a)=\bigcap _{b\in S-\{a\}}H(a,b).}

Komórki Woronoja będąc intersekcją półpłaszczyzn są wielobokami wypukłymi. Zbiór tych wieloboków rozbija dwuwymiarową przestrzeń euklidesową E {\displaystyle E} i jest diagramem Woronoja odpowiadającym zbiorowi S . {\displaystyle S.}

Omówiony podział płaszczyzny na komórki Woronoja można również zastosować w przestrzeni trójwymiarowej. Prosta Π ( a , b ) {\displaystyle \Pi (a,b)} zastąpiona będzie wówczas płaszczyzną Π ( a , b ) , {\displaystyle \Pi (a,b),} a półpłaszczyzna H ( a , b ) {\displaystyle H(a,b)} półprzestrzenią H ( a , b ) {\displaystyle H(a,b)} ograniczoną płaszczyzną Π ( a , b ) . {\displaystyle \Pi (a,b).} Przestrzenne komórki Woronoja są wielościanami wypukłymi.

Generalizując, w przestrzeni euklidesowej N {\displaystyle N} -wymiarowej, Π ( a , b ) {\displaystyle \Pi (a,b)} jest hiperpłaszczyzną afiniczną (wymiaru N 1 {\displaystyle N-1} ), a dowolna komórka Woronoja będąc intersekcją półprzestrzeni H ( a , b ) {\displaystyle H(a,b)} wymiaru N, ograniczonych hiperpłaszczyznami Π ( a , b ) {\displaystyle \Pi (a,b)} jest wielokomórką wypukłą.

Diagram Woronoja (na czerwono) i triangulacja Delone

Diagram Woronoja jest grafem dualnym triangulacji Delone, którą można zresztą łatwo otrzymać na podstawie diagramu Woronoja: dwa punkty p {\displaystyle p} i q {\displaystyle q} tworzą krawędź grafu wtedy i tylko wtedy, gdy komórki Woronoja przyporządkowane tym punktom przystają do siebie:

D e l ( S ) = { ( p , q ) S 2 | V o r S ( p ) V o r S ( q ) 0 } . {\displaystyle Del(S)=\{(p,q)\in S^{2}|Vor_{S}(p)\cap Vor_{S}(q)\not =0\}.}

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Voronoi Diagram, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • LCCN: sh88006450
  • GND: 4226013-9
  • BnF: 12151119k
  • SUDOC: 030005558
  • BNCF: 54053
  • J9U: 987007534436805171