Dekompresja (nurkowanie)

Ten artykuł dotyczy pojęcia z zakresu nurkowania. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dekompresja – zmiana ciśnienia z wysokiego na niskie w trakcie którego następuje proces usuwania gazów (głównie azotu) nagromadzonych w organizmie nurka podczas oddychania w warunkach podwyższonego ciśnienia.

Gazem najczęściej używanym do oddychania pod wodą jest powietrze - mieszanka tlenu i azotu. Wraz ze wzrostem głębokości na jakiej znajduje się nurek, gaz ten podawany jest przez automat oddechowy pod coraz większym ciśnieniem, równym ciśnieniu otaczającej wody. W takich warunkach następuje wzrost ilości azotu rozpuszczonego we krwi nurka oraz innych tkankach organizmu. Proces nagromadzenia się gazów jest różny w zależności od rodzaju tkanki.

Jeśli na skutek długiego lub głębokiego nurkowania w tkankach nurka znajdzie się duża ilość azotu, bezpośrednie wynurzenie na powierzchnię może spowodować powstanie w tkankach pęcherzyków azotu, które mogą spowodować zatory, niedotlenienie partii organizmu, czy rozerwanie tkanek (tzw. choroba dekompresyjna). Objawy mogą pojawić się bezpośrednio po gwałtownej dekompresji ale także po latach, np. w postaci kruchości kości.

Aby zapobiec negatywnym skutkom dekompresji konieczne jest spowolnienie wynurzenia, aby nagromadzony we krwi azot został usunięty z organizmu w procesie oddychania. W tym celu wykonuje się przystanki dekompresyjne wyznaczone za pomocą tabel dekompresyjnych lub komputera nurkowego.

W przypadku oddychania innymi niż powietrze mieszaninami, takimi jak np. nitrox albo trimix, zachodzi analogiczny proces, jednak przebieg (czas) nasycania organizmu oraz dekompresji jest inny.

Zobacz też

• Komora dekompresyjna