Ars subtilior

Ten artykuł od 2017-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ars subtilior (łac. subtilis - subtelny, delikatny) - wyszukany styl muzyki czternastowiecznej (późne ars nova) świeckiego pochodzenia, występujący w południowej Francji, Włoszech i na Cyprze^[1].

Etymologia

Termin użyty przez Urszulę Günter, a zapożyczony z traktatu Tractatus da diveris figuris Philippusa da Caserta odnośnie do kompozytorów modyfikujących styl motetów z charakterystycznego dla ars nova do stylu wczesnych chanson^[2].

Charakterystyka stylu

Spójność tonalna, motywiczna, niezależność kontrapunktowa kontratenoru, powtarzalność wzorów, skomplikowanie rytmiczne (triole, duole, synkopy, rozdrobnienie wartości rytmicznych), manieryczna notacja.

Przedstawiciele

• Antonello da Caserta
• Philippus da Caserta
• Johannes Ciconia
• Baude Cordier
• Martinus Fabri
• Paolo da Firenze
• Matteo da Perugia
• Jacob Senleches
• Solage
• Antonio Zacara da Teramo

Przypisy