Annie Leibovitz : Wczesna młodość, Kariera fotograficzna, Albumy autorstwa Leibovitz, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Annie Leibovitz

Anna-Lou „Annie” Leibovitz (ur. 2 października 1949 w Waterbury w stanie Connecticut) – amerykańska fotografka, portrecistka, wielokrotnie nagradzana najbardziej prestiżowymi nagrodami dla fotografów, między innymi przez ASME na miano Fotografa Roku, otrzymała nagrody International Center of Photography, a także Nagrodę Grammy, Kelly i Clio.

Wczesna młodość

Leibovitz urodziła się w rodzinie żydowskiej, była jedną z sześciorga dzieci. Jej ojciec był pułkownikiem w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych, z tego powodu jej rodzina dosyć często przenosiła się z miejsca na miejsce. Duży wpływ na jej życie miała matka, która zajmowała się nauką tańca nowoczesnego.

W szkole średniej zainteresowała się sztuką, po czym zdała egzaminy do Instytutu Sztuki w San Francisco (San Francisco Art Institute). Zajęła się fotografią po wizycie i sfotografowaniu swojej rodziny na Filipinach. Przez kilka następnych lat zajmowała się różnymi zawodami. W 1969 roku, przez kilka miesięcy pracowała jako wolontariuszka w kibucu Amir^[1].

Kariera fotograficzna

Kiedy w 1970 roku Leibovitz powróciła do Stanów Zjednoczonych, złożyła podanie o pracę w nowym czasopiśmie rockowym „Rolling Stone”. Wydawca pisma Jann Wenner, na którym młoda fotografka zrobiła wielkie wrażenie swoim portfolio, zaproponował jej stanowisko głównego fotografa. W 1973 awansowała na stanowisko dyrektora fotograficznego i sprawowała tę funkcję do 1983 roku. Od roku 1983 pracowała dla Vanity Fair jako niezależny fotograf. W tym samym roku odbyła się jej pierwsza wystawa zdjęć, jak również wydała swoją pierwszą książkę. W latach 80. jej zdjęcia zaczęły się pojawiać w wielu znanych amerykańskich gazetach, między innymi Time, Newsweek, New York Times, Life oraz europejskich: Paris Match, London Independent Magazine, Stern.

Wśród fotografowanych przez Leibovitz osób znalazły się między innymi takie gwiazdy, jak John Lennon i Yoko Ono, Demi Moore (kiedy była w ciąży), Michael Jackson, William S. Burroughs, Andy Warhol, Whoopi Goldberg, Meryl Streep. Najsłynniejsze stały się zdjęcia z sesji Lennona i Yoko Ono, tuż przed tragiczną śmiercią artysty. Robiła też zdjęcia dokumentalne, np. z Sarajewa. Przygotowywała kalendarz Pirelli na rok 2000.

W 1986 roku była oficjalnym fotografem Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej, a w 1996 – Igrzysk Olimpijskich w Atlancie.

Jest lesbijką^[2]. W latach osiemdziesiątych poznała swoją życiową partnerkę, pisarkę Susan Sontag, z którą była związana aż do jej śmierci w 2004 roku. W 1999 roku wydała wraz z nią książkę Women.